Siempre se negó a utilizar el yarmulke,
pero continuamente se vio obligado a llevarlo en su niñez y en su temprana
juventud. Soñaba despierto en la sinagoga con viajes y recorrer mundo mientras
los ancianos enseñaban el primer exilio o diáspora judía ocurrida hace más de
dos mil quinientos años atrás, cuando Nabucodonosor II, conquistó el Reino de
Judá, destruyendo el primer templo y trasladando a los judíos a Babilonia. Al
cumplir sus dieciséis años su rebeldía creció
y le hizo saber a todos que no llevaría más nunca el horrible yarmulke, pero lo
que fue aún peor fue haber confesado su homosexualidad. La pelea familiar fue terrible y el menorá se quebró
como cuando en el año 70 después de los tiempos comunes el general romano Tito
derrotó a los judíos y destruyó el segundo templo. Esa misma noche entre las lágrimas
fue echado del hogar y decidió olvidar todo aquello que le recordara su pasado.
Cruzo el atlántico como hicieron sus abuelos y sin nada en el bolsillo como los
hicieron sus antiguos antepasados cuando cruzaron el Jordán. Recorrió medio mundo por no decirlo todo, pero
jamás piso el Creciente Fértil de Abraham e Isaac, o el Majanaim donde Ya’akov vio
los Ángeles, ni nunca piso el desierto de Moshé. No obstante camino como
Sefardí huyendo de la furia de los reyes católicos por toda la península ibérica,
anduvo como Ashkenaz en las tierras de las valquirias, de los sueños de Chopin
y de los zares. Pero jamás se acordó en su errante vida de aquellos que lo hicieron
ser lo que es, aunque siempre vistió de negro como lo ordena el Shulján Aruj y
siempre descanso los shabbath sin darse cuenta. Viajo y anduvo por muchos
paralelos y meridianos, viviendo de lo que fuera, sobreviviendo tomando agua de
lluvia, alimentándose con los mosquitos e insectos que descuidadamente caían en
su boca; conociendo hombres y mujeres, niños y ancianos, soldados y religiosos,
haciendo amigos y dándole la mano a aquellos que se comportaban como enemigos,
tratando a todos con respeto y amabilidad como lo señala El libro de la Mishná,
aunque ese texto lo borró de su mente.
En un punto cardinal perdido se encontró
con un viejo amigo de su temprana juventud y con el cual descubrió su realidad
sexual. Esa noche se amaron y el amante le conto de su vida en Israel y de la
comuna gay que había logrado crear en la Tierra Prometida. A la mañana el
compañero se marchó y le informó también de la muerte de sus padres dos días después
de la riña, el 18 de julio de 1994, cuando un coche bomba estalló frente a la
AMIA. Siguió su camino… anduvo sin
destino aparente, escalo y cruzo altas montañas y hasta cruzo a nado todo un océano.
Sin darse cuenta, sin medir el tiempo llego a Buenos Aires, de su cara se
sujetaba una larga y abundante barba, y ahora en su cabeza sus cabellos, antes
lisos y rubios, se habían entrelazados para convertirse en un oscuro yarmulke,
y entonces recordó al llegar a la tumba de sus familiares que Yahveh está
siempre por encima de todos, que nunca se había alejado de Eretz Israel, y entonces partió de nuevo un largo viaje al kibutz de
aquel que siempre había amado.
***
The yarmulke or internal diaspora
Always refused to use the yarmulke, but was
forced to continually bring in his childhood and early youth. Daydreaming in
the synagogue to travel and explore the world while the elders taught the first
Jewish exile or diaspora that is more than 2500 years ago, when Nebuchadnezzar
II conquered the Kingdom of Judah, destroying the First Temple and the Jews moving
Babylon. In fulfilling his sixteen years his rebellion grew and made known to
everyone that there would never again the horrible yarmulke, but what was even
worse was that he confessed his homosexuality. The family fight was terrible
and the menorah was broken as when in 70 common times after the Roman general
Titus defeated the Jews and destroyed the Second Temple. That night the tears
was driven home and decided to forget everything that reminded him of his past.
Crossed the Atlantic as did their grandparents and with nothing in his pocket
as their ancient ancestors did when they crossed the Jordan. He traveled
halfway around the world for not say everything, but never reached the Fertile
Crescent of Abraham and Isaac, or Mahanaim where Jacob saw the angels, nor ever
desert floor Moshe. However Sephardic way as fleeing the wrath of the Catholic
kings throughout the Iberian Peninsula, as Ashkenaz walked the lands of the
Valkyries, Chopin's dreams and tsars. But never agreed in their wandering life
of those who did it what it is, but always dressed in black as ordered by the
Shulchan Aruch and the rest always shabbath inadvertently. I travel and walked
many parallels and meridians, living whatever, taking rainwater surviving,
feeding on mosquitoes and insects that fell carelessly in his mouth; meeting
men and women, children and elderly, and religious soldiers, making friends and
shaking hands with those who behaved as enemies, treating everyone with respect
and kindness as noted in the book of the Mishnah, although the text is erased
from his mind.
At one point he met Cardinal lost an old friend
of his early youth and who discovered his sexual reality. Tonight she loved and
the lover told of his life in Israel and the gay commune had been created in
the Promised Land. In the morning the partner left and also informed him of the
death of his parents two days after the fight, on July 18, 1994, when a car
bomb exploded outside the AMIA. Kept going ... walked no apparent destination,
climb and crossed high mountains and even swam across an ocean. Without
realizing it, without measuring the time came to Buenos Aires, his face was
holding a long, full beard, and now her hair on her head, smooth and blond
before, had intertwined to become a dark yarmulke, and then remembered to
arrive at the grave of their relatives that Yahweh is always above all, that
had never been away from Eretz Israel, and then started a long journey back to
kibbutz who had always loved.
***
די יאַרמולקע אָדער ינערלעך גאָלעס
שטענדיק אפגעזאגט צו נוצן די יאַרמולקע, אָבער איז געווען געצווונגען צו תמיד ברענגען אין זייַן קינדשאַפט און פרי יוגנט. דייַדרעאַמינג אין די שול צו אַרומפאָרן און ויספאָרשן די וועלט בשעת די זקנים געלערנט דער ערשטער ייִדיש גלות אָדער גאָלעס וואָס איז מער ווי 2500 יאר צוריק, ווען נעבוטשאַדנעזזאַר וו קאַנגקערד די מלכות פון יהודה, דיסטרויינג דער ערשטער המקדש און די אידן מאָווינג בבל. אין פולפילינג זייַן זעכצן יאר זייַן מרידה געוואקסן און געמאכט באקאנט צו אַלעמען אַז עס וואָלט קיינמאָל ווידער די שרעקלעך יאַרמולקע, אָבער וואָס איז געווען אַפֿילו ערגער איז וואָס ער מודה זייַן כאָומאָוסעקשאַוואַלאַטי. די משפּחה קאַמף איז געווען שרעקלעך און די מאַנאָראַ איז געווען צעבראכן ווי ווען אין 70 פּראָסט מאל נאָך די רוימישע גענעראַל טיטוס דיפיטיד די אידן און חרובֿ די צווייטע המקדש. אַז נאַכט די טרערן האט געטריבן היים און באַשלאָסן צו פאַרגעסן אַלץ אַז רימיינדיד אים פון זייַן פאַרגאַנגענהייַט. קראָסט די אַטלאַנטיק ווי האט זייער זיידע - באָבע און מיט גאָרנישט אין זייַן קעשענע ווי זייער אלטע אָוועס האט ווען זיי קראָסט די יארדאניע. ער געפארן אַפנ האַלבנ וועג אַרום די וועלט פֿאַר נישט זאָגן אַלץ, אָבער קיינמאָל ריטשט די פערטייל קרעססענט פון אברהם און יצחק, אָדער מאַהאַנאַים ווו יעקב געזען די מלאכים, אדער אלץ מדבר שטאָק משה. אבער סאַפאַרדיק וועג ווי פליינג דעם צארן פון די קאַטהאָליק מלכים איבער די יבעריאַן פּענינסולאַ, ווי אַשקענאַזים געגאנגען די לענדער פון דער וואַלקיריעס, טשאָפּין ס חלומות און צאַרס. אבער קיינמאָל מסכים אין זייער וואַנדערינג לעבן פון יענע וואס האבן עס וואָס עס איז, אָבער שטענדיק אנגעטאן אין שוואַרץ ווי באפוילן דורך די שולטשאַן ערוך און די מנוחה שטענדיק שאַבבאַטה ינאַדווערטאַנטלי. איך אַרומפאָרן און געגאנגען פילע פּעראַלעלז און מערידיאַנס, לעבעדיק וועלכער, גענומען ריינוואָטער סערווייווינג, פידינג אויף מאַסקיטאָוז און ינסעקץ אַז געפאלן קערלאַסלי אין זייַן מויל; באַגעגעניש מענטשן און פרויען, קינדער און עלטער, און רעליגיעז זעלנער, מאכן פריינט און שאַקינג הענט מיט יענע וואס ביכייווד ווי שונאים, טרעאַטינג אַלעמען מיט רעספּעקט און גוטהאַרציקייַט ווי אנגעוויזן אין דעם בוך פון די משנה, כאָטש די טעקסט איז ירייסט פון זייַן גייַסט.
אין איין פונט ער באגעגנט קאַרדינאַל פאַרפאַלן אַן אַלט פרייַנד פון זיינע פרי יוגנט און וואס דיסקאַווערד זייַן געשלעכט - פאַקט. הייַנט בייַ נאַכט זי ליב געהאט און די ליבהאָבער דערציילט פון זייַן לעבן אין ישראל און די פריילעך קאַמיון האט שוין באשאפן אין די פּראָמיסעד ארץ. אין דער מאָרגן די שוטעף לינקס און אויך ינפאָרמד אים פון די טויט פון זייַן עלטערן צוויי טעג נאָך דעם קאַמף, אויף 18 יולי 1994, ווען אַ מאַשין באָמבע עקספּלאָדעד אַרויס די אַמיאַ. געהאלטן געגאנגען ... געגאנגען קיין קלאָר דעסטיניישאַן, קריכן און קראָסט הויך בערג און אַפֿילו סוואַם אַריבער אַן אקעאן. אָן ריאַלייזינג עס, אָן מעסטן די צייַט געקומען צו בוענאס איירעס, זייַן פּנים איז געווען האלטן אַ לאַנג, פול באָרד, און איצט איר האָר אויף איר קאָפּ, גלאַט און בלאָנדע פריער, האט ינטערטוויינד צו ווערן אַ פינצטער יאַרמולקע, און דעמאָלט דערמאנט צו אָנקומען אין די ערנסט פון זייער קרובים אַז יאַווע איז שטענדיק אויבן אַלע, וואָס האט קיינמאָל געווען אַוועק פון ארץ ישראל, און דעמאָלט אנגעהויבן אַ לאַנג נסיעה צוריק צו קיבוץ וואס האט שטענדיק ליב געהאט.
Por Félix Esteves
No hay comentarios:
Publicar un comentario